Neyim var? Ne oldum? Ona gok mu du§manca baktim? Qok mu kuguk gordum onu sağlıklı niyetinden oturu? Aysel’i suglayabilecek ilk firsati elime gegirmi§ üzere?.. Beni yeterince tanimaya zamani olmami§ bir karde§in, elin Memo§’unu anlamaya kalki§masina mi bozuldum?
O eli tuttum. Caddeler, sokaklar süresince yuruduk. nüktedan bir kar altinda saatlerce yuruduk. Mektuptan hig soz etmedim. O da soz etmedi. Hig istek sozu etmedik. Bir yasagi ustumden kaldirip atmam basitçe bir §ey degildi ki. Eli elimde, ama ben hep “Bak kizimâ€la ba§layan sozler soyluyorum ona. Babasinin adini hig anmiyorum, ama babasi gibilere kar§i du§uncelerimi her zamankinden de buyuk bir ofkeyle siraliyorum.
Ay§en’i gormek istiyorum. Onun beni her an gordugunu belirli etmesini isterim! Belki de, sikilma Omer abi, sikilma. Ne var bukadar sikilacak? Hem ne olmu§ güya, bir Rum Kulubu’nde degilse üstelik, siz bile Aysel halamla yuzuklerinizi ba§ba§a verip Sureyya denilen bir yerde takmi§siniz i§te.
Karinizin, Aysel hanimin adini andi hocam. Amma nasil bir saygi, nasil bir sevgiyle ani§! Bir gururla hatta. Beli, §a§acaksiniz, ben bile §a§mi§tim; du§manlarla dolu bir yolda biricik zamkinos yuz, yoksunluklarla meşgul bir evet§amda hareketsiz zenginlik animsaninca boyle olunur fakat. Kendinden boylesi bir ho§nutlugu hig gormemi§tim Ali Marifetli’da. Yuzunde bir serinlik:
Kamer§en bir kere elan ve evire çevire itiyor pembe kopugu. Tezel’le mevzu§masini surdurecek. Elan dogrusu, onu suglamayi. Buyuk ya§ farkindan oturu Aysel’e gosteremedigi kirginligini Tezel’e gosterecek.
Boylece dugun gecesi kabilinden bir gece oldu. Sevinç gecesi. Güya butun cezaevlerinin kapilarini ardina entrika agivermi§iz. ıcığı cıcığı kaçak iddaa di§arda. Topu topu ozgur. Oktay da... Haydi evet, Oktay da olsun! Bugun şenlik gunu. Bu şenlik gecesinin onuruna, o yuce tasanlar onuruna, ug gecemi ise Londra’nin guzelce bir otelinde gegirebilirim. Qunku, bir daha katiyen yirmi bin liram mümteni. Onu bir elan higbir mevsim boyle kutsi bir gorev igin harcamayacagim ve katiyen o servetimin ucundan bana ug gecelik guzelce bir otel odasini odeyecek kuguk bir pay kalmayacak.
Ugur birlikte ne gabuk degi§iyor. Ne gabuk ku§ku duyuyor. Ben bile... Ben bile... Kalin gergeveli gozlukler ardindaki baki§tan titremem bir a§k miydi gergekten?
“Qunku dun siteye ulaş tün polis gene yurtlara girdi,†diyerek atiliyor Zehra. Her çağ her §eyi kendisinin yonettigini sanir. âdeta yurtlara kollukçu girmesini de yegâne ba§ina kendisi engelleyecek.
Kiz ben seni alip nerelere kagam? Tumgeneral’in oglu Kamer§en’i almi§ kagiyor i§te. Yeri hazir onun. Zemin mer aradigi namevcut oglanin.
Elan ben Tezel’in yanina varamadan, asansorun onu yekten kari§iyor. Siranin ılımlı yerindeki Hayrettin Ozkan ba§ta, kâinat derlenip toparlaniyor. Nerdeyse hazirola gegiyorlar. Mujgan, karnini igine gekiyor; omzuna dokulen, sariya boyali geng kiz saglarini kanalıyla usulca dü yanindan ensesine dogru itiyor. Tumgeneralin karisi, ba§fecir buyana cemi o, ha agladi, ha aglayacak yuzuyle -Kağan’i mi du§unuyordur, iki oglunu kaybetmi§ bir anne o bu gece- bileginden yorgunlukla sarkan zincirli gantasini kaldirip karninin ustunde tutuyor: Orda dur ve huzur dur.
DOĞU PERİNÇIlave/ Türkiye’yi meselegalden mesul Yunanistanlı yöneticileri ve askerleri yargılanmış ve kurşuna dizilmişti
Tezel’in yardimina ko§mam lüzum. Sozu buraya getirmesine kizamayacak, bunu soylerken alayli, vurdumduymaz gulu§une katilamayacak ya da Tezel’i anlamaya gali§amayacak denli yorgunum.
O zamana değinme boyle acı kufurler edemezdim. isterdim de beceremezdim. Agzimdan gikani kulagim duyunca kendim da §a§tim.
O dem da ben bozulmu§tum. Animsiyorum. Sanki Omer abinin her §eyi bilmesi lüzum. Aşağılık şeb sabaha dogru olmu§ bir i§i, fakultenin onune post serip saniye saniye izlemi§ olmasi gerek.